Şu tür züğürt tesellisi laflarla mutlaka sizler de tanışmışsınızdır: “Zengin’in parası züğürdün çenesi yorar” ya da “Onlar zengin olabilirler, ancak mutsuzlardır…”

Bu ve benzeri sözlerle avunanların sayısı az değildir. Eğer hâlâ avunmayanlar olursa, onlara intihar olaylarının ya da içki tüketiminin İskandinav ülkelerinde falan ne boyutta olduğunu anlatırsınız. Ya da Naom Chomsky’den dem vurur, onun ABD’nin ‘maneviyatını yitirdiğini’ iddia ettiğinin altını çizesiniz…

Hele de dünyanın en zengin 8 kişisinin toplam servetinin dünyanın yarısının ürettiği Gayrı Safi Yurtiçi Hasıla’dan fazla olduğunu söylerseniz, meseleyi iyice “para kazanmak pek de matah bir şey değildir” eksenine taşıyabilirsiniz.

İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Öğretim Üyelerinden Doç. Dr. Murat Şeker’in yaptığı ve Anadolu Ajansı’nın servise koyduğu araştırma bu zenginlik meselesine daha keskin bir boyut getirmiş: “Artan gelir mutluluk getirmiyor” başlığıyla yayınlanan araştırma özetinde, gelişmiş ülkelerde gelir artışı- nın mutluluk etkisi yaratmadığı, gelişmekte olan ülkelerde ise bu durumun tersine işlediği iddia ediliyor. Murat Şeker Hoca şu net tespiti yapıyor: “Dünya Mutluluk Raporu’nun sonuçlarına göre, dünyanın en büyük ekonomilerine sahip G20 ülkeleri arasından sadece 4 ülkenin mutluluk sıralamasında ilk 20’ye, sadece 10 ülkenin ise ilk 50’ye girebildiği görülüyor.

Yine dünyanın en büyük ekonomisine sahip ülkelerden biri olan Çin’in mutluluk sıralamalarında düşük bir performans izlediğine işaret ediliyor. Gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler üzerine yaptığım araştırmalara göre gelişmiş ülkelerde gelir artışı mutluluk etkisi yaratmıyor, gelişmekte olan ülkelerde ise bu durum tersine işliyor. ABD, Fransa ve Japonya’da son 50 yıllık dönem incelendiğinde, gelirin sürekli artmasına rağmen mutluluk seviyesinde önemli bir artış görülmüyor.” Şimdi buradan hangi sonucu çıkarmalıyız? Şu sonucu mu: Mutlu olmak için az para kazanın!… Tabii ki hayır.

Devamı Derin Ekonomi Nisan 2017 sayısında