Mayıs 2014’te seçim yarışındaki Endonezya Devlet Başkanı Jokowi’nin en önemli vaatleri e-devlet, yolsuzluğa ve uyuşturucuya karşı savaştı. Açıklanmamış listesinde ise Çin ve ABD arasında Güney Çin Denizi’ndeki uzlaşmada rol almak ve bir zamanlar Türkiye’nin yaptığı gibi Müslüman ülkeler arasında bir rol model olma hevesi vardı.
Bugün sokaktaki Endonezyalıların aklı, tıpkı 2014’teki seçim öncesinde olduğu gibi hala karışık. Başkent Jakarta’da yaşayan biri olarak size bir dizi değişiklik gözlemlediğimi söyleyebilirim. Modern toplu ulaşım ağı ve yeni bir metro inşaatı gibi. Geri kalan şeyler ise tıpkı devasa trafik sıkışıklığı gibi aynı.
Ancak Endonezya basit bir ülke değil. Tam 17 bin ada ve 400 volkandan oluşan, doğudan batıya 1888 kilometre, kuzeyden güneye ise 5100 kilometre ile küçük bir evren. Neredeyse 500’den fazla lehçe ülkenin zenginliğini gösteriyor. Ulusal bir motto olan “Farklılıklarda Birlik” (Bhinneka Tunggal IKA) bu konsepti oldukça iyi anlatıyor.
Endonezya, Pasifik tarihinin ortasındaki devasa bir jeopolitik ağa benzer. Yakınından geçen tüm kültürel çeşitliliği yakalamıştır. Gerçek bir küresel ülkedir. Elbette bir dizi sorunla birlikte. Bunlardan biri de yolsuzluk.
Jokowi’nin devlete yaklaşımı basitti: e-devlet ile aracıları ortadan kaldırmak. Temel olarak bilişim teknolojilerini kullanarak hukukun üstünlüğünü sağlamak ve devlet yetkililerinin keyfi davranışlarının önüne geçerek, şeffaflığı artırmak. Nihayetinde bu, kurumların vatandaşlar gözünde meşruiyetini azaltan, yatırımcılar için ekonomik ortamı kötüleştiren kültürel eğilimle savaşmak için atılmış büyük bir adımdı.

Devamı Derin Ekonomi Dergisi Ağustos sayısında..